Tuesday, July 17, 2007

ஞாபகம் வருதே!

பேருந்திலே பயணம்;
பேருந்து முன்னோக்கிச் செல்ல
என் மனமோ பின்னொக்கிய பயணத்தில்...
யாரோ வீடு கட்ட
குவித்து வைத்த மணல்...
எங்களது மைதானமாகும்!

அடுக்கி வைத்த செங்கலை
பேருந்தாக உருமாற்றி...
மணல்குன்று முழுவதும்
கொண்டை ஊசி வலைவுப் பாதையமைத்து
வண்டி ஓட்டி விளையாடிய நினைவு!

வளைந்து நெளிந்து ஓட்டுவதும்,
இடிக்காமல் திருப்புவதும்,
மோத விட்டுச் சிரிப்பதும்,
மணல், மண்ணாகும் வரை தொடரும்!

இன்றும் என் மகன்
வண்டி ஓட்டி விளையாடுகிறான்;
கணிணித் திரையில்
கண்களைப புதையவிட்டு!
அவனது மைதானம்
"மவுஸ்பேட்" அளவு தான்!
என்னொடு ஒப்பிடும்போது
கொடுத்து வைக்காதவன் அவனே!
கொடுத்து வைத்தவனும் அவனே!

"டிக்கெட்ட எடுப்பா"
நினைவுகள் நொறுங்க,
நிகழ்காலத்தில் நான்;
பயணச்சீட்டு வாங்க மறந்தது
இப்போது என் ஞாபகத்தில்!!

5 comments:

Palani-Watrap said...

Gautham,

It reminds our old days. I cannot forget that sweet days. Still I am playing with small cars (hotwheels)as a time pass (In the name of showing "how to play" to my kids) But I am not getting the feel of 'Chengal'....Hmmm

வத்திராயிருப்பு தெ. சு. கவுதமன் said...

Yes, palani. I expected ur reply for this poem. Nee, naan, sakthimani & co., marakka mudiyumaa? rice mill, nadu rice mill... anaiththilum manal kuviththuppoottaal naam thaanee athil roadu pooduvoom! naan antha ninaivoodu thaan intha kavithaiyai ezhuthineen.
antha naal thirumba varaathu, unni poola naanum vilaiyada katrukkoduththu "santhadi saakkil" naanum vilaiyaadikkolla veendiyathu thaan!

Unknown said...

good going, all the best

Unknown said...

good going all the best

வத்திராயிருப்பு தெ. சு. கவுதமன் said...

Thank you deborah.