(ஒரு மீனவரின் புலம்பல்!)
கடற்கரை...
பலருக்கு பொழுதுபோக்கு;
அட, உனக்குமா?!
நீ வந்து
பொழுதுபோக்கிய தினமே
டிசம்பர் 26, 2004!
ஜப்பானிய மொழி
கற்பது கடினமாம்...
சுனாமி
எனும் சொல்லை
இனி நான் மறப்பது
அதைவிட கடினம்!
படிப்பறிவு ஏதுமில்லை
மீன்
பிடிப்பறிவைத் தவிர
எங்களுக்கு நாதியில்லை...
நாங்கள்தான்
வேறுவழியில்லாமல்
மீன்பிடித்து வாழ்கிறோம்...
உனக்கென்ன வந்தது?
எங்களைப் பிடிக்க வந்தாய்!
நம்பிக்கையே வாழ்க்கை...
மரணத்தின் மீதுதான்
தினமும் பயணம்...
கட்டுமர(ண)த்தின்மீதுதான்
தினமும் பயணம்!
உறுதியாகத் தெரியாது
அது இறுதிப் பயணமாயென்று!
ஆம்,
நம்பிக்கையே வாழ்க்கை!
தினம்தினம்
வலை வீசுகிறோம்;
ஏனோ
கவலையை வீச முடியவில்லை...
மூன்றாண்டுகளாகி விட்டது
என் குழந்தைகளைக்
கடலில் தொலைத்து;
இன்றுவரை சிக்கவில்லை
என் வலையில்!
நான் காக்க மறந்த
குழந்தைகளை
உனக்கு இரையாக்கினாய்...
என் வீட்டைக் காக்கும்
இறையாக்கினாய்!
கடல் நோக்கிக்
கும்பிடுகிறேன்...
குழந்தைகள் கூப்பிடும்குரல்
தொலைதூரத்தில் கேட்கிறது!
Tuesday, December 25, 2007
Sunday, December 23, 2007
மார்கழி
Tuesday, December 18, 2007
பருவமழை...
பருவமழை தொடங்கியதும்தான்
எத்தனை மாற்றங்கள்!
பருவமங்கை போல்
கொல்லையில் குவிந்துள்ள
சாணம் கரைத்து
மேனியெங்கும்
மருதாணி பூசிக்கொள்ளும்
கட்டாந்தரை!
உடைந்து
சிதறிய பானையை
மீண்டும்
கரைத்துப் பூசியதுபோல்
முதல் மழையால்
கரடுகள் கரைத்து
கீறல்கள் அடைத்து
மழைநீரை அடைகாக்கும்
பெரியகுளம் கண்மாய்!
அரிவாளின் நுனி தப்பி
உயிர்காத்து நிற்கும்
கருவேல மரங்கள்
அவசர அவசரமாய்
மனச்சுமை இறக்கி
பசுமை காட்டி
மூச்சிழுக்கும்!
அவரைப்பந்தலுக்கு
நட்டுவைத்த
கூவாப்புல் மரக்கழியும்
தன்னிலைமறந்து
களிப்போடு தழைப்பதுபோல்
வெள்ளாமை போட்டவன்
மனதின் ஒரு மூலையில்
நம்பிக்கை துளிர் விடும்!
Thursday, December 13, 2007
சில நேரங்களில் சுவர்களுக்கும் காதுண்டு!
Subscribe to:
Posts (Atom)